MAGWET
ZALOGUJ
MAGWET
Zobacz też >
WETERYNARIA PO DYPLOMIE
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Zostań członkiem społeczności
MAGWET
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny
Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia
Behawioryzm
Chirurgia
Choroby wewnętrzne
Choroby zakaźne
Dermatologia
Diagnostyka laboratoryjna
Diagnostyka obrazowa
Endokrynologia
Farmakologia i toksykologia
Gastroenterologia
Geriatria
Hematologia
Kardiologia
Laryngologia
Nefrologia i Urologia
Neurologia
Okulistyka
Onkologia
Ortopedia
Parazytologia
Rehabilitacja
Rozród
Stany nagłe
Stomatologia
Żywienie
Gatunki
Małe zwierzęta
Konie
Przeżuwacze
Świnie
Ptaki
Zwierzęta egzotyczne
Zwierzęta dzikie
Zarządzanie
Praktyką
Prawo
Psychologia
Zarządzanie
Wydarzenia 2
Kongres 1
Webinaria 1
Sklep
Koszyk
ZALOGUJ
Zaloguj
Zarejestruj

Behawioryzm Koty Psy

Feromonoterapia – co lekarz weterynarii powinien o niej wiedzieć

11/10/2018

Artykuł ukazał się
Magazyn Weterynaryjny
2018
10

Małe zwierzęta: behawioryzm

Feromonoterapia – co lekarz weterynarii powinien o niej wiedzieć

lek. wet. Agata Maternik1
lek. wet. Karolina Łukasik1
dr n. wet. Tomasz Nowak2

1 Absolwentki Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach UP, Poznań

2 Katedra Rozrodu Zwierząt, Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach UP, Poznań

Burza, sztuczne ognie, nowy członek rodziny – niewiele potrzeba, by u zwierzęcia pojawił się strach. Reakcja psa lub kota jest bardzo indywidualna, a skutki takich zachowań bywają dla właścicieli uciążliwe. Niektórzy ludzie akceptują trudny charakter swojego podopiecznego i świadomie godzą się na wszystkie konsekwencje. Inni natomiast szukają przyczyny kłopotu oraz możliwych rozwiązań danej sytuacji. Lekarz weterynarii niejednokrotnie staje się powiernikiem problemów, ale też nadzieją na uzyskanie skutecznej pomocy. Na szczęście u większości pacjentów można wyeliminować niepożądane zachowania. Oprócz metod powszechnie stosowanych na uwagę zasługuje terapia za pomocą feromonów, która w niektórych przypadkach może dać pozytywne efekty.

Small maternik agata opt

lek. wet. Agata Maternik1

Small %c5%81ukasik karolina opt

lek. wet. Karolina Łukasik1

Small nowak tomasz opt

dr n. wet. Tomasz Nowak

Przyczyny i objawy zaburzeń behawioralnych

Gdy do gabinetu weterynaryjnego trafia pacjent z zaburzeniami behawioralnymi, z reguły nie jest to ani łatwa, ani szybka wizyta. Istotne jest odkrycie, gdzie leży przyczyna problemu. Niepożądane reakcje najczęściej pojawiają się u zwierząt w odpowiedzi na duży stres, taki jak zmiana otoczenia lub pojawienie się nowego członka rodziny, albo związane są z działaniem głośnych dźwięków powodowanych przez burze i fajerwerki. Reakcja zwierząt może być bardzo różna, w zależności od zdarzenia oraz stopnia jego nasilenia. Niejednokrotnie dochodzi do nałożenia się kilku czynników stresogennych. Zwierzęta często przejawiają zachowania destrukcyjne (ryc. 1) lub obsesyjno-kompulsywne (np. wylizywanie kończyn), ponadto stres jest akcentowany mową ciała poprzez dyszenie, drżenie, ślinienie się, chowanie się, nieustanne chodzenie bądź wokalizację. Właściciele w takich sytuacjach zwracają się o pomoc do behawiorysty lub lekarza weterynarii. W ciężkich przypadkach niezbędne bywa zastosowanie środków farmaceutycznych, których działanie można wzmocnić za pomocą różnych metod wspomagających.

Metody leczenia

Farmakoterapia, choć daje bardzo dobre efekty, nie pozostaje bez wpływu na organizm. Długoterminowe podawanie leków może doprowadzić do zaburzenia czynności narządów odpowiedzialnych za ich metabolizowanie, dlatego każde leczone zwierzę powinno być regularnie poddawane kontrolnym badaniom. Nie zawsze można również przewidzieć interakcje z innymi substancjami stosowanymi u pacjentów doraźnie lub przewlekle. Poza tym, ze względu na przenikanie farmaceutyków przez łożysko do płodu i mleka, leczenia z reguły nie wolno kontynuować w okresie ciąży i laktacji. Substancje psychoaktywne podaje się często doustnie, raz lub dwa razy w ciągu dnia przez dłuższy czas, co wiąże się z koniecznością odpowiedniej organizacji czasu. Kolejnym wyzwaniem jest fakt, że większość czworonogów odmawia przyjmowania leków, dlatego istotne jest wypracowanie sobie skutecznego sposobu (6).

Suplementy diety zawierające w swoim składzie tryptofan lub białka mleka (alfa-kazozepina) mogą działać uspokajająco oraz przeciwlękowo. Tryptofan jest aminokwasem będącym prekursorem neurotransmitera serotoniny (7), natomiast alfa-kazozepina stanowi naturalny biopeptyd, który odpowiada za efekt relaksacji noworodków po spożyciu mleka matki (8).

Small feromonoterapia ryc1 opt

Ryc. 1. Pies wykazujący zachowania destrukcyjne wskutek lęku separacyjnego.

Terapia dotykiem opiera się na wykonywaniu specyficznego rodzaju masażu Ttouch za pomocą drobnych, rytmicznych ruchów okrężnych. Wymaga to od właściciela poświęcenia większej uwagi swojemu zwierzęciu, a tym samym przyczynia się do poprawienia wzajemnych relacji (6).

Small feromonoterapia ryc2 opt

Ryc. 2. Feromony są odbierane przez narząd Jacobsona, znajdujący się wewnątrz jamy nosowej.

Feromony

Feromony to swoiste gatunkowo, lotne substancje semiochemiczne, wydzielane przez specjalne gruczoły i uwalniane przez zwierzęta do środowiska. Służą do wymiany różnego rodzaju informacji, określają granice terytorium lub sygnalizują gotowość do reprodukcji. Dokładny mechanizm ich działania nie jest do końca poznany, chociaż wiadomo, że wywołują zmiany w układzie limbicznym, a tym samym oddziałują na stan emocjonalny zwierzęcia. U psów i kotów substancje te odbierane są przez parzysty narząd lemieszowo-nosowy (Jacobsona) (ryc. 2). Znajduje się on wewnątrz jamy nosowej, przy nosowym końcu podniebienia twardego. Łączy się zarówno z jamą nosową, jak i jamą ustną, stąd odbieranie sygnałów chemicznych odbywa się dwiema drogami. W trakcie pobierania i rozpoznawania pozostawionych informacji pojawia się charakterystyczna reakcja odsłaniania górnych siekaczy przez unoszenie górnej wargi (z języka niemieckiego zwana flehmen), co umożliwia jednoczesne czucie zapachu i smaku niesionego z powietrzem (5). Warto wspomnieć, że występują znaczące różnice w intensywności wyrażania tej reakcji. U psów można zaobserwować lekkie wydymanie policzków oraz lizanie warg i nosa, natomiast u kotów reakcja ta objawia się w postaci specyficznego grymasu – otwartej jamy ustnej, uniesionych warg, skupionego wzroku, którym towarzyszy charakterystyczne wciąganie powietrza (5).

Na ciele zwierząt występują strefy, gdzie skupiona jest produkcja feromonów o ściśle określonych funkcjach. Substancje wytwarzane w okolicy policzków markują strefy bezpieczeństwa, z kolei w opuszkach kończyn produkowane są sygnały alarmowe. Feromony wydzielane przez matkę z listwy mlecznej pomagają oseskom zapoznać się z otoczeniem i wyznaczyć granice bezpiecznego środowiska, natomiast te pochodzące z zewnętrznych narządów płciowych przekazują informacje na temat cyklu płciowego u osobników w okresie rozrodczym.

Substancje używane w praktyce klinicznej są syntetycznymi analogami naturalnych feromonów i stosowane są w znacznie większych stężeniach niż występujący naturalnie sygnał biologiczny. Nie mają zapachu, nie działają na inne zwierzęta i ludzi. Są bezpieczne, gdyż nie są wchłaniane do organizmu i nie wchodzą w interakcje z lekami, można je więc stosować w okresie leczenia środkami farmakologicznymi.

następna strona>
1 2 3 >
OSTATNIO DODANE
Rozród
Przyczyny częstych cesarskich cięć u bulterierów miniaturowych
Parazytologia
Pasożytnicze choroby przenoszone przez stawonogi u psów w Polsce – kompendium lekarza praktyka
Żywienie
Karnityna w dietetyce weterynaryjnej
POLECANE ARTYKUŁY
Nefrologia i Urologia
Diagnostyka ultrasonograficzna chorób pęcherza moczowego psów i kotów
Dermatologia
Skórna histiocytoma (histiocytoma cutis) – opis przypadku u psa
Choroby wewnętrzne
Otyłość u psów – czynniki ryzyka i sposoby zapobiegania
Endokrynologia
Leczenie drgawek u psów fenobarbitalem a niedoczynność tarczycy
Anestezjologia
Znieczulenie ogólne kota rasy sfinks z kardiomiopatią przerostową. Opis przypadku
Ortopedia
Diagnostyka kliniczna typowych kulawizn kończyny piersiowej u psów
Gastroenterologia
Biegunki na tle zakażeń bakteriami C. perfringens i C. difficile u psów i kotów – postępowanie z ...
Choroby zakaźne
Gronkowcowe zakażenia u psów i kotów ze szczególnym uwzględnieniem szczepów metycylinoopornych. C...
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Dodatek Online

AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online

POMOC
  • Kontakt
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc

KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Powązkowska 44C
01-797 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj