Zamówienia złożone w dniach 29.04 - 06.05 zostaną wysłane po 06.05. Aby zrekompensować te niedogodności, zamówienia złożone w tym terminie są objęte Majówkową Darmową Dostawą.
Diagnostyka laboratoryjna
Jak czytać wyniki badania morfologicznego krwi?
Cz. II. Układ białokrwinkowy krok po kroku
lek. wet. Maja Ingarden
dr n. wet. Jacek Ingarden
W pierwszej części cyklu „hematologia krok po kroku” (MW 12/2021) omówione zostały parametry czerwonokrwinkowe, które lekarz może odczytać z wydruku z analizatora. Część druga dotyczy leukocytów i zawiera wszelkie przydatne informacje na temat układu białokrwinkowego. Autorzy opierają się na analizatorze Lasercyte – popularnym w Polsce urządzeniu. Obecnie coraz częściej w rodzimych zakładach weterynaryjnych spotykane są analizatory Procyte, w których zasada interpretacji jest podobna, ale nieco inne są zapisy graficzne i zakres badań. Umiejętność oceny wydruku z Lasercyte łatwo jest jednak przenieść na pozostałe analizatory tego typu.
Układ białokrwinkowy, mimo że interpretacja poszczególnych jego składowych wydaje się łatwiejsza niż układu czerwonokrwinkowego i płytkotwórczego, sprawia lekarzom równie dużo problemów. Ma to związek z tym, że nie zawsze zwraca się uwagę na rodzaje komórek, które wchodzą w skład pojęcia „leukocyty” lub „białe krwinki”. W interpretacji najczęściej brana jest pod uwagę suma, czyli wszystkie składowe. A przecież leukocyty to trzy rodzaje granulocytów (obojętnochłonne, kwasochłonne i zasadochłonne), monocyty i limfocyty. Przy niektórych chorobach nieprawidłowa może być liczba w jednym tylko zakresie, przy prawidłowej liczbie wszystkich leukocytów w mikrolitrze.
W praktykach weterynaryjnych używane są dwa rodzaje analizatorów – liczące krwinki metodą impedancji lub laserowej cytometrii przepływowej, a także urządzenia hybrydowe, łączące oba te rodzaje pomiarów. Przed liczeniem leukocytów erytrocyty są poddawane lizie. W analizatorach wykorzystujących impedancję komórki kolejno, w liniowym strumieniu przepływają przez pole elektryczne, wywołując impuls. Liczba impulsów odpowiada liczbie komórek. Wielkość i cechy sygnału pozwalają na rozróżnienie poszczególnych komórek. Jest to metoda o niskiej czułości i w większości przypadków wymaga kontroli mikroskopowej. W laserowych cytometrach leukocyty, przepływając przed źródłem światła laserowego, rozpraszają światło, które jest zbierane i analizowane, co pozwala na zliczanie i różnicowanie komórek. Do tej grupy analizatorów zaliczany jest omawiany w artykule Lasercyte.
Wartość procentowa versus wartości bezwzględne
Na wydruku z analizatora znajdują się dwie grupy parametrów opisujących krwinki białe – wartości procentowe oraz liczba poszczególnych komórek w mikrolitrze (ryc. 1). Warto zwrócić uwagę, że wartości procentowe nie mają norm, bo do interpretacji wyniku konieczne są właśnie wartości bezwzględne. Procenty są tylko punktem wyjścia, na podstawie którego, w zależności od całkowitej liczby leukocytów (WBC, z ang. white blood cells), wyliczana jest faktyczna liczba poszczególnych rodzajów krwinek białych.